مصالح ساختمانی یکی از پایهای ترین عناصر در فرآیند ساخت و ساز میباشند که کیفیت و دوام امنیت و زیبایی یک ساختمان به آنها بستگی دارد. در طول تاریخ، انسانها از مصالح متنوعی برای ساخت سرپناه استفاده کردهاند از گل و چوب گرفته تا بتن و فولاد.
مصالح ساختمانی را میتوان به 2 دستهی کلی تقسیم کرد؛ مصالح طبیعی و مصالح مصنوعی
مصالح طبیعی آنهایی هستند که مستقیماً از طبیعت استخراج میشوند و نیاز چندان به فرآوری ندارند.
این مصالح در کارخانهها و با استفاده از ترکیب مواد اولیه تولید میشوند. آنها معمولاً خواص مکانیکی بهتری دارند و برای پروژههای بزرگ مناسباند:

“بیشتر بخوانید: لوازم خانگی و اداری؛ نقش اساسی در زندگی مدرن“
مصالح ساختمانی فقط از لحاظ فنی مهم نیستند، بلکه در طراحی معماری نیز نقش دارند. نوع، رنگ، بافت و شکل مصالح میتواند ظاهر یک بنا را زیبا و خاص کند. در معماری سنتی ایران، استفاده از آجر و کاشی نه تنها برای ساخت بلکه برای تزئین نیز به کار میرفت. در ساختمانهای مدرن، استفاده از شیشه و فلز جلوهای صنعتی و امروزی به بنا میبخشد.
با پیشرفت علم و فناوری، مصالح جدیدی به بازار آمدهاند که عملکرد بهتری نسبت به مصالح سنتی دارند:
یکی از چالشهای بزرگ قرن ۲۱، پایداری محیط زیست و کاهش مصرف انرژی در صنعت ساختمان است. استفاده بیرویه از منابع طبیعی، تولید کربن زیاد و زبالههای ساختمانی باعث شده توجه به مصالح سازگار با محیط زیست بیش از پیش اهمیت پیدا کند.
در آینده، مصالحی مورد توجه قرار خواهند گرفت که:
مصالح ساختمانی جزو بنیادیترین عناصر هر پروژه عمرانی هستند. انتخاب درست مصالح، نه تنها دوام و استحکام ساختمان را تضمین میکند، بلکه به زیبایی، صرفهجویی در انرژی و سازگاری با محیط زیست نیز کمک مینماید. با توجه به رشد سریع فناوری، آشنایی با مصالح نوین و استفاده بهینه از آنها میتواند نقش مهمی در توسعه پایدار شهری ایفا کند. آینده ساختوساز در گرو شناخت علمی و دقیق از مصالح و استفاده خلاقانه از آنها خواهد بود.