اقامتگاه به محلی گفته میشود که گردشگران برای اسکان موقت از آن استفاده میکنند و با هتل و مسافرخانه و… تفاوتهایی دارد. اقامتگاههای بوم گردی معمولاً به شکلی طراحی میشوند که همانند هتلها لوکس و مدرن نیستند و با رعایت ضوابط زیست محیطی تاسیس شدهاند. این اقامتگاهها با توجه به خدماتی که ارائه میدهند به درجههای یک، دو و سه تقسیم بندی میشوند. از مهمترین تفاوتهای اقامتگاههای بومگردی با سایر اقامتگاهها، این است که گردشگران را با فرهنگ و سنت و معماری آن خطه آشنا میکنند. در این نوع از اقامتگاهها معمولاً گردشگران با غذاها و نوشیدنیهای سنتی هم پذیرایی میشوند. در ادامه مقاله، با مفهوم اقامتگاه بیشتر آشنا شده و ویژگیهای آن را بررسی میکنیم:
بوم گردی بیشتر به معنای جایی است که شما علاوه بر استراحت و اقامت در آنجا، با طبیعت و فرهنگ و تاریخ و هنر آن خطه نیز آشنا میشوید، لباس محلی مردمان آن خطه را در آنجا میتوانید ببینید، غذاها و نوشیدنیهای محلی را مصرف میکنید و به طور کلی مانند پلی است که میتواند شما را از دنیای امروز، به گذشته ببرد. اقامتگاههای بومگردی در واقع میراثدار فرهنگ و هنر مردمان گذشته آن خطه است.
در ادامهی مقاله به بررسی این موضوع میپردازیم که چه مواردی تایین کنندهی خوب مناسب بودن یک اقامتگاه است:
“بیشتر بخوانید: آشنایی با هتل و انواع آن“
به طور کلی به هر خانهای که در دل طبیعت، جنگل یا دریا قرار داشته باشد نمیتوان گفت اقامتگاه بوم گردی. اقامتگاههای بوم گردی باید دارای ویژگیهایی باشد نظیر:
اقامتگاهها در صنعت گردشگری نقش بسزا و غیرقابل انکاری دارند. مهمترین نقش اقامتگاهها، ترغیب کردن گردشگران به سفر کردن است. هنگامی که اقامتگاهها تمام مواردی که آنها را به یک استاندارد کلی میرساند را رعایت کنند، باعث جذب گردشگران و ترغیب آنها به سفر کردن میشوند. اقامتگاههای بوم گردی میتوانند گردشگران را با نوع فرهنگ و آداب و رسوم نیز آشنا کنند و همین امر باعث تحت تاثیر قرار گرفتن آنها و استقبال بیشتر از آن خطه شود که همین موضوع میتواند تاثیر بسیار زیادی در صنعت گردشگری داشته باشد. همچنین اقامتگاهها میتوانند باعث رشد اقتصادی به ویژه در مناطق روستایی و کم توسعه شوند. این امر سبب میشود که فرصتهای شغلی برای ساکنان بومی آن منطقه ایجاد شود و با ترغیب و تشویق گردشگران به خرید از محصولات محلی، به ارتقای سطح زندگی ساکنان هم کمک زیادی شود.
گردشگران خارجی به دلیل ناآشنا بودن به فرهنگ و سنت انواع مناطق ایرانی، علاقه بسیار زیادی به دیدن و تجربه کردن دارند و به همین دلیل ارزش بسیار زیادی به حفظ محیط زیست و آشنایی با فرهنگ و آداب و رسوم مناطق مختلف قائل میشوند. از این جهت هتلها و مهمانسراهایی که با فاصله از این مناطق و اغلب در شهرها ساخته شدهاند گرچه امکانات بسیار زیادی در اختیار مسافران قرار میدهند اما میتوانند سبب فراموشی از هدف سفر برای مسافران شوند. مسافران باید برای رسیدن فرهنگ بومی مسافتی را از هتل تا اماکن تاریخی و طبیعی طی کنند تا به آن نقطه برسند. اما اقامتگاه های بوم گردی دل طبیعت و بسیار نزدیک به جاذبههای توریستی قرار دارند که همین امر میتواند انتخاب خوبی برای گردشگران باشد که در نهایت باعث رشد و رونق اقتصادی برای بومیان آن منطقه میشود.
نتیجه گیری:
اقامتگاههای بومگردی نه تنها به رونق اقتصادی جوامع محلی کمک میکند بلکه باعث تجربهای منحصر به فرد برای گردشگران و توریستان و آشنایی آنها با فرهنگ و آداب و رسوم مردم آن منطقه میشود. با تمام اینها، برای موفقیت یک اقامتگاه بومگردی باید تمام جوانب آن را بررسی و چالشهای احتمالی آن را بررسی کرد و با برنامه ریزی و طبق اصول پیش رفت تا بتوان این صنعت را به شکل پایدار توسعه داد.